aktualności

Pierwiastki mineralne są ważnym elementem organizmu zwierzęcego. Oprócz podtrzymywania życia i reprodukcji zwierząt, laktacja samic nie może być oddzielona od minerałów. W zależności od zawartości minerałów w organizmie zwierzęcia, minerały można podzielić na dwa rodzaje. Pierwszy to pierwiastek, który stanowi ponad 0,01% masy ciała zwierzęcia, nazywany pierwiastkiem głównym, obejmującym 7 pierwiastków, takich jak wapń, fosfor, magnez, sód, potas, chlor i siarka; Drugi to pierwiastek, który stanowi mniej niż 0,01% masy ciała zwierzęcia, nazywany pierwiastkiem śladowym, obejmującym głównie 9 pierwiastków, takich jak żelazo, miedź, cynk, mangan, jod, kobalt, molibden, selen i chrom.
Minerały są ważnym surowcem dla tkanek zwierzęcych. Współdziałają z białkami, utrzymując ciśnienie osmotyczne tkanek i komórek, zapewniając prawidłowy przepływ i zatrzymywanie płynów ustrojowych. Są niezbędne do utrzymania równowagi kwasowo-zasadowej w organizmie. Odpowiednia proporcja różnych pierwiastków mineralnych, zwłaszcza potasu, sodu, wapnia i magnezu w osoczu, jest niezbędna do utrzymania przepuszczalności błon komórkowych i pobudliwości układu nerwowo-mięśniowego. Niektóre substancje w organizmach zwierzęcych pełnią swoje szczególne funkcje fizjologiczne, zależne od obecności minerałów.
Najlepszy wpływ na aktywność życiową i wydajność produkcyjną organizmu wynika głównie ze zdrowego stanu aktywności milionów komórek w jego ciele. Wiele pasz jest ubogich w składniki odżywcze, a nawet toksycznych. Różne minerały wchłaniane przez organizm nie mają takiego samego wpływu. Dlatego nie wszystkie minerały wskazane w analizie paszy mogą być wykorzystane przez organizm zwierzęcia.
Bez zrównoważonego systemu jonów mineralnych komórki nie mogą pełnić swojej funkcji. Sód, potas, chlor, wapń, magnez, fosfor, bor i krzem pełnią szereg kluczowych funkcji, zapewniając komórkom witalność.
Kiedy równowaga jonów mineralnych wewnątrz i na zewnątrz komórki zostaje zaburzona, reakcje biochemiczne i wydajność metaboliczna wewnątrz i na zewnątrz komórki również ulegają znacznemu pogorszeniu.